مقاله ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي و عوامل مرتبط بر آن با تاكيد بر مصرف گرايي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل

بررسي ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي و عوامل مرتبط بر آن با تاكيد بر مصرف گرايي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل مقاله بررسي ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي و عوامل مرتبط بر آن با تاكيد بر مصرف گرايي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل

مقاله بررسي ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي و عوامل مرتبط بر آن با تاكيد بر مصرف گرايي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل 

چكيده

هدف پژوهش حاضر بررسي ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي و عوامل مرتبط بر آن با تاكيد بر مصرف گرايي در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل از نوع پس رويدادي وهمبستگي است جامعه آماري اين پژوهش عبارت خواهد بود از كليه دانشجويان دانشگاه آزاد واحد اردبيل در سال 93-94 مشغول به تحصيل بوده و به نوعي با مسائل اقتصادي از جمله خريد و فروش و ... در ارتباط هستند. روش نمونه گيري بصورت نمونه گيري تصادفي ساده خواهد بود. به منظور افزايش اعتبار بيروني تحقيق نمونه به تعداد 80 نفر از دانشجويان انتخاب شده و همتا سازي شده است. براي گرد آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته كه ابعاد اقتصاد مقاومتي و مصرف گرايي و همچنين متغير هاي فرضيه پژوهش را سنجيده،طراحي شده است .اين پرسشنامه در طيف ليكرت و داراي 35 سوال است.داده ها در نرم افزار SPSS     تجزيه تحليل شد.نتايج نشان داد بين مصرف گرايي و ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي بدست آمد مصرف گرايي اقتصاد مقاومتي را پيش بيني ميكند.بطوري كه بالا رفتن مصرف گرايي ميزان گرايش به اقتصاد مقاومتي افزايش يافته است.

واژه‌هاي كليدي: اقتصاد مقاومتي-مصرف گرايي-دانشجويان دانشگاه آزاد اردبيل

مقدمه

اقتصاد مقاومتي به معني تشخيص حوزه‌هاي فشار و متعاقباً تلاش براي كنترل و بي‌اثر كردن آن تاثيرها مي‌باشد و در شرايط آرماني تبديل چنين فشارهايي به فرصت است همچنين براي رسيدن به اقتصاد مقاومتي بايد وابستگي‌هاي خارجي كاهش يابد و بر توليد داخلي كشور و تلاش براي خوداتكايي تاكيد گردد. طبق نظر دولتمردان ايران در تعريف اقتصاد مقاومتي، ضرورت مقاومت براي رد كردن فشارها و عبور از سختي‌ها براي رسيدن به نقاط مثبت ملي نياز است.اين روش اقتصادي از نظر تعريف با اقتصاد رياضتي تفاوت دارد(ليون ،2009).اصطلاح اقتصاد مقاومتي اولين بار در سال ۲۰۰۵ پس از محاصره غزه توسط اسرائيل كه مواد غذايي و نهاده هاي اوليه براي توليد و پيشرفت اقتصادي را نيز شامل ميشد و ناتواني غزه در صادرات ، امكان صادرات و كشت بسياري از محصولات كشاورزي از جمله توت فرنگي را كاهش داده بود مورد استفاده قرار گرفت و ضوابط و معيارهاي حاكم بر مفهوم اقتصاد مقاومتي شناسايي گرديد (بريگوگلا ،2008) . در ايران نيز پس از تشديد تحريمها عليه ايران در سالهاي اخير اين شيوه توسط حكومت ايران ترويج مي‌شود و در اقتصاد مقاومتي هدف استفاده از توان داخلي و مقاومت در مقابل تحريمها با ايجاد كمترين بحران است. بريگاگليو( 2006) از اصطلاحي به نام « فنريت اقتصادي »  براي اشاره به توان سياست  ساختةيك اقتصاد براي بهبود (يا انطباق با) آثار شو كهاي برو نزاي مخالف استفاده كرده است. اين اصطلاح با تعريفي كه از آن شده، نزديك ترين مفهوم به «اقتصاد مقاومتي» در ادبيات رايج كشور ماست.