مقدمه:

زماني كه ما انسان ها احساس مي كنيم كه مي توانيم تغيير يابيم و وضع نامطلوب خود را از هر لحاظ به وضع مطلوب تبديل كنيم و وضعيت محيط اطراف خود را به آن گونه كه دوست داريم و مي پسنديم درآوريم بايد مطمئن باشيم كه در حال رشد و تكامل و رسيدن به كمال هستيم و هر وقت احساس كرديم كه نمي خواهيم يا نمي توانيم تغيراتي را در خويشتن ايجاد كنيم و خود را از هر لحاظ كامل پنداشتيم بايد مطمئن باشيم كه ديگر از رسيدن به كمال و آنچه كه مي خواهيم خبري نيست و ما در درياي جهل خود غوطه ور هستيم و ديگر بازده و بهره اي براي خود و ديگران نداريم و طبعاً عدمان بهتر از وجودمان خواهد بود سپس براي اينكه نشان دهيم و ثابت كنيم كه زنده ايم و مي توانيم بهتر باشيم و براي اطرافيانمان مفيد چاره نداريم جز اينكه بيشتر و بيشتر ياد بگيريم از نوشته ها و گفته ها و از دنياي اطرافمان چيز تازه اي را بيافرينيم . براي زندگي بهتر و مفيدتر و متفاوت تر، بايد در آن چه مي شنويم و مي خوانيم و آنچه مي بينيم بيندشيم و همه ابعادش را در نظر بگبربم و آنچه را كه از ديدها و نظرها پنهان مانده را كشف كنيم و چيز تازه اي خلق كنيم كه به اين توانايي و نيرو نامي جز خلاقيت و آفرينندگي را نمي توان گذاشت.

خلاقيت يكي از مفاهيم بحث برانگيز در حوزه روان شناسي به شمار مي رود و در عصر حاضر مورد اقبال و نظر قرار گرفته است، بي شك در جهان فوق صنعتي امروز خلاقيت يكي از تكنيك هاي مهم و دستيابي به اكتشافات، اختراعات و پيشرفتهاي علمي، فني و هنري تلقي مي شود. شايد بدين دليل است كه اين قريحه در دوران كودكي بسيار مورد آموزش و حمايت قرار مي گيرد.